เมื่อปลายปีที่แล้ววมีพนักงานใหม่เข้ามา เป็นเด็กหนุ่มจบใหม่ๆ บุคลิคดี หุ่นดี อัธยาศัยดี ฟันสวย โอ๊ยป้าใจละลายยยยย
ทุกอย่างเป็นไปอย่างปกติ เจอกันก็ทักทายถามไถ่ทั่วไป ต้นเดือนธันวาน้อง Add Facebook , IG และทักมาทาง messenger เราก็ตอบโต้กันแบบสั้นๆ ทักๆหายๆ จนช่วงปลายปีมีปาร์ตี้ปีใหม่ของบริษัท ได้มีโอกาสถ่ายรูปด้วยกัน เราก็ลง IG แท๊กน้อง น้องก็คอมเม้นท์ทุกรูป แล้วทักมาคุยอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เริ่มคุยกันมากขึ้น ลึกลงไปถึงเรื่องส่วนตัว น้องปรึกษาเรื่องสาวที่กำลังเขาชอบอยู่ เราก็แนะนำไปในส่วนที่พอแนะนำได้ ในใจแอบแห้วววววว งื้อมีแฟนสะละ 😒
วันนึงเดินไปเดินมาในห้องทำงาน จังหวะนึงน้องก็ถามขึ้นมาว่า
น้อง : พี่ไม่มีแฟนจริงหรอ?
เรา : จริง ถามทำไม
น้อง : งั้นผมจีบนะ
เรา(ตกใจ) :ได้ยินว่ามีแฟน วันก่อนยังปรึกษาพี่อยู่ไหมละ พอๆ ไปทำงานไป
น้องหัวเราะแล้วแยกย้ายกันไป แต่เรานี่นั่งทำงานไปยิ้มไปกับคำพูดและรอยยิ้มของน้อง
น้องขอไลน์ ทักมาคุยแล้วก็โทรคือโทรแต่ละครั้ง1-2 ชม. นาทีนั้นคุยตั้งแต่เรื่องทั่วไป ไปจนเรื่องงาน และเรื่องส่วนตัวที่น้องจะเล่า ขอคำปรึกษา ยอมรับเลยค่ะว่าชอบน้องด้วยบุคลิกภายนอกที่ดูดีทั้งหน้าตา สายตา รอยยิ้ม ทุกอย่างอยู่ในใจอย่างเดียวเลยเพราะอายุห่างกัน4-5 ปี เราเลยไม่กล้าคิด ไม่กล้าแสดงออกว่าตัวเองรู้สึกแบบไหน น้องทักมาทุกวัน จนรู้สึกไปเองว่าน้องคงคิดอะไรกับเราบ้างแหละ จนวันนึงถามน้องไปว่าเป็นไงบ้างกับแฟนที่เคยขอเคยขอปรึกษา น้องบอกเลิกกันไปแล้ว เราก็แอบงงว่าไม่เห็นเคยบอกว่าเลิกกัน เคยสงสัยว่าทำไมถึงโทรมาคุยได้ทุกวัน แต่ก็ไม่เคยอยากถาม สิ่งที่ได่ยินจากน้องคืออกหักครั้งนี้คงพักยาว ทำให้เราไม่อยากคิดอะไรกับมันละ คุยเปคเพื่อนน้องไปละกัน
หลังจากคุยกันได้ไม่กี่เดือน มีช่วงวันหยุดยาว เราบอกน้องว่าจะไปเที่ยว น้องตอบกลับมาทันทีว่าไปด้วย ตอนนั้นคิดว่าแกล้ง ถามย้ำหลายรอบจนวันจองตั๋ว นางก็คอนเฟิร์มว่าไป เราจองครื่องเป็นอันจบ ทุกอย่างเหมือนฝันไป เห้ยนี่ช้านกำลังจะไปเที่ยวกับไอหนุ่มคนนี้จริงๆ! โอ๊ยยยยยย นอนไม่หลับอยู่หลายคืน ปรึกษาเพื่อนสนิท คุยกันจนแบบเอาไงดีวะ ไปแล้วจะยังไง กังวลหหลายเรื่อง จนวันที่เดินทาง ใจเต้นรัว คิดในหัวว่าเอาวะ เป็นไงเป็นกัน ถ้ามันจะพังกลับมาก็แค่แยกย้ายทำหน้าที่ของตัวเอง เที่ยวกันอยู่4วัน 3 คืน (แยกนอน) แฮปปี้กับช่วงนี้มาก บางทีก็คิดมโนไปเองว่าเราเป็นแฟนกัน เพราะสิ่งที่มันทำเหมือนมันเองก็คิดอะไรกับเรา แต่ก็จะมีคำพูดอีกหลายๆประโยคว่าเขาเองยังไม่พร้อมมีแฟน มันคืออะไรวะเนี่ย
คนขี้มโนมักชอบทำอะไรแบบมโน เราเก็บรูปน้องที่ไปเที่ยวทั้งหมดไว้ในกล้อง แม้แต่เวลาเราคุยกันนานๆหลาย ชม. คำพูดไหนที่ประทับใจเราก็แคปแล้ว Keep ไว้ รู้สึกมีความสุขกับช่วงเวลานี้เหลือเกิน แล้วหลังจากกลับมาจากเที่ยวครั้งนั้น มีคำพูดที่ทำให้หัวใจป้าชุ่มฉ่ำอีก" ไว้ไปเที่ยวกันอีกนะ" แค่นี้ป้าก็ยิ้มออกมาแล้ววงไอหนุ่มเอ้ยยยยย ..จนถึงวันนี้น้องก็ยังคงโทรมาหา ไลน์มาคุยทุกวัน ก็จะมีบ้างที่หายไป ทุกครั้งที่หายไปเราจะรู้สึกเหมือนตัวเองกังวล คิดเล็กคิดน้อยว่านี่คือเขากำลังจะหายไปจากเราแล้วใช่ไหม แต่ก็ไม่เคยพูดว่าเรารู้สึกยังไง น้องเองก็เหมือนกัน เรา2ฝ่ายไม่เคยพูดความรู้สึกออกมา ไม่รู้เขาไม่รู้สึกอะไรรึป่าว ส่วนนึงเพราะเรากลัวว่าถ้าบอกไปว่าชอบแต่เขาไม่ได้คิดแบบเรา ช้านจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน เราเองเลยทำเหมือนวันแรกที่คุยกันเพื่อคงสถานะที่ไม่รู้สถานะแบบนี้ต่อ เราเฝ้าถามตัวเองตั้งแต่กลับมาจากเที่ยวว่าตกลงเราเป็นอะไรกัน ?
ตกลงเราเป็นอะไรกัน
ทุกอย่างเป็นไปอย่างปกติ เจอกันก็ทักทายถามไถ่ทั่วไป ต้นเดือนธันวาน้อง Add Facebook , IG และทักมาทาง messenger เราก็ตอบโต้กันแบบสั้นๆ ทักๆหายๆ จนช่วงปลายปีมีปาร์ตี้ปีใหม่ของบริษัท ได้มีโอกาสถ่ายรูปด้วยกัน เราก็ลง IG แท๊กน้อง น้องก็คอมเม้นท์ทุกรูป แล้วทักมาคุยอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เริ่มคุยกันมากขึ้น ลึกลงไปถึงเรื่องส่วนตัว น้องปรึกษาเรื่องสาวที่กำลังเขาชอบอยู่ เราก็แนะนำไปในส่วนที่พอแนะนำได้ ในใจแอบแห้วววววว งื้อมีแฟนสะละ 😒
วันนึงเดินไปเดินมาในห้องทำงาน จังหวะนึงน้องก็ถามขึ้นมาว่า
น้อง : พี่ไม่มีแฟนจริงหรอ?
เรา : จริง ถามทำไม
น้อง : งั้นผมจีบนะ
เรา(ตกใจ) :ได้ยินว่ามีแฟน วันก่อนยังปรึกษาพี่อยู่ไหมละ พอๆ ไปทำงานไป
น้องหัวเราะแล้วแยกย้ายกันไป แต่เรานี่นั่งทำงานไปยิ้มไปกับคำพูดและรอยยิ้มของน้อง
น้องขอไลน์ ทักมาคุยแล้วก็โทรคือโทรแต่ละครั้ง1-2 ชม. นาทีนั้นคุยตั้งแต่เรื่องทั่วไป ไปจนเรื่องงาน และเรื่องส่วนตัวที่น้องจะเล่า ขอคำปรึกษา ยอมรับเลยค่ะว่าชอบน้องด้วยบุคลิกภายนอกที่ดูดีทั้งหน้าตา สายตา รอยยิ้ม ทุกอย่างอยู่ในใจอย่างเดียวเลยเพราะอายุห่างกัน4-5 ปี เราเลยไม่กล้าคิด ไม่กล้าแสดงออกว่าตัวเองรู้สึกแบบไหน น้องทักมาทุกวัน จนรู้สึกไปเองว่าน้องคงคิดอะไรกับเราบ้างแหละ จนวันนึงถามน้องไปว่าเป็นไงบ้างกับแฟนที่เคยขอเคยขอปรึกษา น้องบอกเลิกกันไปแล้ว เราก็แอบงงว่าไม่เห็นเคยบอกว่าเลิกกัน เคยสงสัยว่าทำไมถึงโทรมาคุยได้ทุกวัน แต่ก็ไม่เคยอยากถาม สิ่งที่ได่ยินจากน้องคืออกหักครั้งนี้คงพักยาว ทำให้เราไม่อยากคิดอะไรกับมันละ คุยเปคเพื่อนน้องไปละกัน
หลังจากคุยกันได้ไม่กี่เดือน มีช่วงวันหยุดยาว เราบอกน้องว่าจะไปเที่ยว น้องตอบกลับมาทันทีว่าไปด้วย ตอนนั้นคิดว่าแกล้ง ถามย้ำหลายรอบจนวันจองตั๋ว นางก็คอนเฟิร์มว่าไป เราจองครื่องเป็นอันจบ ทุกอย่างเหมือนฝันไป เห้ยนี่ช้านกำลังจะไปเที่ยวกับไอหนุ่มคนนี้จริงๆ! โอ๊ยยยยยย นอนไม่หลับอยู่หลายคืน ปรึกษาเพื่อนสนิท คุยกันจนแบบเอาไงดีวะ ไปแล้วจะยังไง กังวลหหลายเรื่อง จนวันที่เดินทาง ใจเต้นรัว คิดในหัวว่าเอาวะ เป็นไงเป็นกัน ถ้ามันจะพังกลับมาก็แค่แยกย้ายทำหน้าที่ของตัวเอง เที่ยวกันอยู่4วัน 3 คืน (แยกนอน) แฮปปี้กับช่วงนี้มาก บางทีก็คิดมโนไปเองว่าเราเป็นแฟนกัน เพราะสิ่งที่มันทำเหมือนมันเองก็คิดอะไรกับเรา แต่ก็จะมีคำพูดอีกหลายๆประโยคว่าเขาเองยังไม่พร้อมมีแฟน มันคืออะไรวะเนี่ย
คนขี้มโนมักชอบทำอะไรแบบมโน เราเก็บรูปน้องที่ไปเที่ยวทั้งหมดไว้ในกล้อง แม้แต่เวลาเราคุยกันนานๆหลาย ชม. คำพูดไหนที่ประทับใจเราก็แคปแล้ว Keep ไว้ รู้สึกมีความสุขกับช่วงเวลานี้เหลือเกิน แล้วหลังจากกลับมาจากเที่ยวครั้งนั้น มีคำพูดที่ทำให้หัวใจป้าชุ่มฉ่ำอีก" ไว้ไปเที่ยวกันอีกนะ" แค่นี้ป้าก็ยิ้มออกมาแล้ววงไอหนุ่มเอ้ยยยยย ..จนถึงวันนี้น้องก็ยังคงโทรมาหา ไลน์มาคุยทุกวัน ก็จะมีบ้างที่หายไป ทุกครั้งที่หายไปเราจะรู้สึกเหมือนตัวเองกังวล คิดเล็กคิดน้อยว่านี่คือเขากำลังจะหายไปจากเราแล้วใช่ไหม แต่ก็ไม่เคยพูดว่าเรารู้สึกยังไง น้องเองก็เหมือนกัน เรา2ฝ่ายไม่เคยพูดความรู้สึกออกมา ไม่รู้เขาไม่รู้สึกอะไรรึป่าว ส่วนนึงเพราะเรากลัวว่าถ้าบอกไปว่าชอบแต่เขาไม่ได้คิดแบบเรา ช้านจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน เราเองเลยทำเหมือนวันแรกที่คุยกันเพื่อคงสถานะที่ไม่รู้สถานะแบบนี้ต่อ เราเฝ้าถามตัวเองตั้งแต่กลับมาจากเที่ยวว่าตกลงเราเป็นอะไรกัน ?